Shanti, kasaba kasaba dolaşıp ilahi dünya hakkında vaazlar veriyordu. Bir gün bir adam yanına gelip ondan hastalıklarını iyileştirmesini istedi.
“Çalış, ye ve Tanrı’ya dua et” diye karşılık verdi Shanti.
“Çalıştığım zaman sırtım ağrıyor. Yemek yediğimde hazımsızlık çekiyorum, bir şey içtiğimde boğazım yanıyor. Dua ettiğimdeyse Tanrı’nın beni dinlediğini hissetmiyorum.”
“Öyleyse kendine başka bir hoca bul.”
Adam memnuniyetsiz bir halde oradan ayrıldı. Shanti bu konuşmayı duyanlara dönüp şu açıklamayı yaptı:
“Olaylara iki türlü bakma şansı var ve o hep en kötüsünü görmeyi seçiyor. Öldüğünde muhtemelen mezarın ne kadar soğuk olduğundan yakınacaktır.”