İnsan babası ölünce büyüyor çünkü...
Yalnız başına kalıyorsunuz o zaman artık.
Ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz..
İşte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.
Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde.
Sizi fark etmediğiniz halde koruyormuş meğer o gölge.
Siz de aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz..
Sizin de gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor..
Ama o gölgeyi çok arıyorsunuz.
Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.
Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hâlâ çocuksunuzdur...
Babasız kalırsanız...
İşte o zaman gerçeği görürsünüz..