Birkaç yıl öncesine kadar ebeveynler, ergen çocuklarının kapısında "girilmez" tabelalarını görünce pek şaşırmıyordu. Fakat çocukların ne yaptığını anlamak için eski yollara başvuruyor, yani telefon konuşmalarını dinliyor ve arkadaşlarıyla beraberken onları gözetliyorlardı. Bugünse "girilmez" tabelalarının yerini parolalarla korunan internet siteleri aldı.
Pamela Paul'un The New York Times'ta yazdığı gibi, "Aileler artık ne çocuklarını kimin aradığını biliyor, ne de bir mana çıkarabilecekleri konuşmalara, ağlamaklı diyaloglara, ahizelerin gürültüyle kapatılmasına kulak misafiri olabiliyorlar". Gençler telefon mesajlarıyla ve sosyal medyayla artık o kadar çok vakit geçiriyor ki, ebeveynler neler yaptıklarını anlamakta iyice zorlanıyor.
New York'un kalburüstü bir banliyösünde iki çocuk annesi olan Wendy Weinstein Karp, "Diyelim ki bir arkadaşları evde kalıyor. Hepsi birbiriyle haberleştiği için kapıda sürekli bir geliş gidiş oluyor. Sürekli birileri girip çıkıyor ve neler döndüğünden hiç haberiniz olmuyor" diyor.
Geçen yıl yapılan bir ankete göre Amerikalı ailelerin yüzde 72'si, çocuklarının internette yabancılarla kurdukları iletişimden kaygılandıklarını dile getiriyorlardı. Bu arada internette saldırganlık hakkında da sık sık haberler geliyor. Maine'de öğretmenlik yapan Emily Layden'in Eylül'de The New York Times'ta yazdığına göre, erkek kardeşinin bir sınıf arkadaşı Facebook'ta çocuktan nefret edilmesiyle ilgili bir yorum yapmış ve o yorum 57 kişi tarafından beğenilmişti. Layden, "Kurban yargısız infaz ediliyor ve bunun internette olmasıyla gerçekte olması arasında hiçbir fark yok. Facebook olayını izleyen Pazartesi günü kardeşim, yukarıdaki yorumu herhalde tereddütsüzce beğenen şu 57 gençle karşılaşma korkusundan okula gitmek istemedi" diyor. "Siber-ebeveynler" teknoloji düşkünü çocuklarının neler yaptıklarını bu yüzünden yakından görmek istiyor ve kimi işletmeler de bundan kâr etmesini biliyor.
Örneğin Uknow.com gibi şirketler, ebeveynlerin çevrimiçi dünyada gezinmesini, çocuklarının girdiği siteleri görmesini, bilgisayarlardaki gizlilik ayarlarının güçlendirmesini kolaylaştıran uygulamalar satıyor. The New York Times'tan Somini Sengupta'nın yazdığına göre piyasadaki başka seçenekler arasında, "araba süren oğlun telefonda mesaj atmasını, büyüklerin henüz duymadığı yeni bir sosyal ağa çocuğun üye olmaya çalışmasını haber veren" uygulamalar da var. Fakat 18 olana kadar çocuklarının iPad'lerine el koymayı düşünen duyarlı ebeveynler hatırlamalıdır ki, 20'nci yüzyılda telefonlar evlere girdiğinde de benzer kaygıların birçoğu yaşanmıştı.
Wisconsin-Madison Üniversitesi'nden ergen tıbbı uzmanı Doktor Megan Moreno'nun The New York Times'taki sözleriyle, "Yeni bir teknoloji çıktığında koparılan yaygara yüzünden başlangıçta korumacı bir tepki gelişiyor". İyi bir ebeveyn olmak için dijital hafiyeliğe gerek yok.
15 yaşında bir oğlu olan yazar Dan Savage'in The New York Times'ta dediği gibi, uyanık olmakla her şeyi gözetlemek arasında bir çizgi çekilmelidir. "Çocukların arkalarında bıraktığı dijital izi takip etmeyince kendinizi ihmalkâr hissedebilirsiniz. Bizim yapmaya çalıştığımız şey, her şeyi bilmeye çalışmamak ve oğlumuza çok ağır olmayan hatalar yapacak kadar hareket alanı tanımak" diyor.
Armando Arrieta