Ebeveyn-çocuk ilişkisinin her aşaması, duygusal ve fiziksel sorunlarla dolu. Peki, çocuk büyütme döneminin sonuna yaklaşan bir ebeveyne ne oluyor?
Madeline Levine psikolog ve yazarlık (ve annelik) kariyeri boyunca görevinin, üç oğlunu bağımsız bir şekilde yaşamaya ve yetişkinliğe coşkuyla geçiş yapmaya hazırlamak olduğuna inanmış. Ancak en küçük oğlu üniversiteyi bitiren, büyük oğulları ise tam da onun her zaman istemiş olduğu şeyleri yapan Levine, kendi tepkilerine şaşırmış.
Levine The New York Times'ta, "Oğullarımın kendi hayatlarını yaşamak için evden ayrılmasının beni hazırlıksız yakalaması ne kadar tuhaf" diye yazdı. Levine, "Şunu akılda tutmalıydım: Bağımsızlığa doğru atılan her adım, yalnızca oğullarımın daha becerikli hale geldiğini değil, aynı zamanda bana olan ihtiyacın da azaldığını gösterir. Bu gerçekle, tahmin ettiğimden daha büyük bir duygu karmaşası yaşayarak yüzleşiyorum" diye ekledi. Çocuklarını anlamlı bir hayata hazırlama sürecinde olanlar için en iyi tavsiye şu: Daha az şey yapmak daha iyi olabilir.
Yakın zamanda yapılan birkaç çalışmada, bunu destekleyen kanıtlar elde edildi. The New York Times'ın haberine göre, ebeveynler çocuklarının hayatına ne kadar çok karışırsa (yani aşırı koruyucu ebeveynlik yaparsa) çocuklar o kadar sorumsuz oluyor.
Amerikan Sosyoloji Dergisi'nde Şubat'ta yayımlanan bir çalışmaya göre, ebeveynlerin çocuğun üniversite eğitimi için harcadığı para arttıkça, çocuk daha kötü notlar alıyor. Yine Şubat'ta Çocuk ve Aile Araştırmaları Dergisi'nde yayınlanan bir başka çalışma, ebeveynlerin ödevlere ve sınıf çalışmalarına müdahalesi arttıkça, üniversite öğrencilerinin tatmin duygusunun azaldığını gösterdi.
Eli Finkel ve Grainne Fitzsimmons şöyle yazdı: "Belli yardım türlerinin, yardım alan kişinin kendi başarısı için hissettiği sorumluluk duygusunu zayıflatabildiği anlaşılıyor. Öğrenci şöyle düşünebiliyor: Ebeveynlerim her zaman bana yardım etmeye hazır olduğuna göre, neden arkadaşlarımla gezmek yerine kütüphanede üç gece üst üste çalışayım?" Kimi zaman da çocukların hareketleri ve özellikle de bebeklerin yaramazlıkları zarar verebiliyor. Ebeveynler küçük çocuklarının saldırgan hareketleri yüzünden sürekli şiddetli darbelere, diş kırıklarına, kornea yaralanmalarına, burun kırıklarına ve dudak kesiklerine maruz kalıyor. Sallanan bir küpeyi yakalayıp çekiştiren bir bebek, annesinin kulak memesini parçalayabiliyor.
İki yaşındaki oğlu Carter Roberts'ın oyuncak metal arabayla yüzüne vurduğu Sarah Rosengarten, acil servise kaldırılmış. Doktorlar kadının çene kemiğinde ince bir çatlak tespit etmiş. En cesur ebeveynler, en tehlikeli konuya (çocuklarının duygusal ilişkilerine) burnunu sokmaya hevesli olanlar. Kendi çocukları üzerindeki kontrolünü kaybettiğini düşünen 64 yaşındaki Barbara Weisberg, Yahudilere hizmet veren TheJMom. com adlı çöpçatanlık sitesi ile ebeveynlere yönelik başka birkaç web sitesinin kuruluşuna önayak olmuş. Yaklaşık olarak 40 yıldır evli olan Weisberg, The New York Times'a, "Çocuklarım karşılarındakinin dış güzelliğe kapılarak, bir insanı meydana getiren asıl önemli özellikleri ihmal ediyor olabilir" dedi. Weisberg'in oğlu Brad bir gece, internetteki bir çöpçatanlık sitesinde bulduğu adayları incelemesi için annesine izin vermiş. Weisberg sevgi dolu bir ilişki vadettiğine inandığı adayların listesini yapmış. Ancak çocukları için eş bulmaya çalışan ebeveynlerin bir noktada durması gerektiğini kabul eden Weisberg, "İnsanlar hazır olduklarında yuva kurmalı" diyor.
TOM BRADY