“Bütün kâinat birbirine sevgiyle bağlanmış.
Sevgini vermesini öğren.
Çünkü gönlün anlasın ki, Hepsine yer varmış.
Sevgisiz insandan, dünya, unutma ki korkarmış.”
Mevlana
Sevgi, en güçlü sihirli sözcüktür. İnsanları, hayatı güzelleştirir. “Dünyada sevilmek istemeyen kişi yok gibidir.” Diye söylüyor Masumi Toyotome. “Ama sevgi nedir, nerede bulunur, biliyor musunuz?” diye soruyor.
Sevgisizlik ağır bir yüktür ve insan bundan kurtulmak için çok kötü şeyler yapabilir. Acımak sevgi değildir; üstünlük iddiasıdır. Hoşgörü sevgi değildir; istemediğine katlanmaktır. Bağımlılık sevgi değildir; gereksinmenin karşılanmasıdır. Peki, nedir öyleyse SEVGİ, SEVGİ…
Sevgi, değer vermesini bilmektir.
Sevgi, yaşama hakkını kabul etmektir.
Sevgi, yar olmaktan kıvanç duymaktır.
Sevgi, birlikte olmaktan kıvanç duymaktır.
Sevgi, bilinçtir, sevgi insan olmaktır.
Sevgiyi yaşamımızdan kovup yerine parayı koyarsak eğer, para için yaşıyoruz, birbirimizi çiğniyoruz, para için meslek ediniyoruz, para için eğitim görüyoruz, para için birbirimizi aldatıyoruz, para için savaşıyoruz demektir. Sevgiyi yaşamımızdan kovup yerine üstün olmayı koyarsak eğer, üstün olmak için yaşıyoruz, üstün olmak için yarışıyoruz, üstün olmak için, kendimizden başkasını aşağı olmasına çalışıyoruz demektir.
Sevgiyi yaşamımızdan kovup nefreti içimize çağırırsak eğer, birbirimizden nefret ediyoruz, nefretle yaşıyoruz, nefretle çalışıyoruz, nefretle dövüşüyoruz, nefretle aldatıyoruz demektir.
“Başkalarından nefret etmenin bedeli kendini daha az sevmektir.”
Eldridge Cleaver