Yaşlı Kızılderili reisi kulübesinin önünde torunuyla oturmuş, az ötede birbiriyle boğuşup duran iki köpeği izliyorlardı. Köpeklerden biri beyaz, biri siyahtı ve on iki yaşındaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler dedesinin kulübesi önünde boğuşuyorlardı.
Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu, yanından ayırmadığı iki iri köpekti bunlar. Çocuk, kulübeyi korumak için biri yeterli gözükürken niye ötekinin de olduğunu, hem niye renklerinin illa da siyah ve beyaz olduğunu anlamak istiyordu.
Sordu dedesine.
Yaşlı reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun gözlerine baktı:
' Bu köpekler ' dedi, ' benim içimi simgeliyor.'
Çocuğun anlamadığını fark edince, şöyle devam etti:
' Biri nefreti, kıskançlığı, yalanı, öfkeyı, aç gözlülüğü, diğeri ise sevgiyi, adaleti, dürüstlüğü, anlayışı, merhameti temsil eder.
Aynen şu gördüğün köpekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm. Onun için hep yanımda tutarım onları.'
Çocuk, ikisi arasında mücadele varsa, kazananı da olmalı diye düşündü.
'Peki, sence hangisi kazanır bu mücadeleyi?'
Bilge Reis, derin bir gülümsemeyle baktı torununa:
Ben hangisini daha iyi beslersem....!!
Sevgiyle kalın…