Her ne kadar iç diyalogunuz tepkiselse ve bu yüzden her durumda yeni bir diyalog olsa da yine de belli öngörülebilir temaları vardır.

Örneğin, çok şişman olduğunuza ve kıyafetlerinizin size yakışmadığına inanıyorsunuz. Durum buysa, ne zaman bir sosyal çevreye girseniz (ki bu işyeri, manav, eğlence yeri vb. olabilir) içsel diyalogunuz her seferinde aynı temayı işler. Kendinize şu tür şeyler söylerken bulabilirsiniz kendinizi. "Burada olduğuma inanmıyorum.", "Keşke göbeğimi biraz daha içeri çekebilseydim", "Yemin ediyorum ki artık diyet yapacağım.", "Kendimden bu halimden nefret ediyorum.", işte size iç diyalogunuzun nasıl "TEMAYI" tekrarladığını gösteren bir örnek. Ancak içsel diyalog da insanların DNA'ları kadar kişiye özel ve çeşitlidir. Aslında kendinize yönelik yorumlarınız tek başına ele alındığında her zaman o kadar kötü görünmeyebilir. Çoğunlukla diyalogunuz işe oryante biçimde gelişebilir ama bu durumlarda bile üzerinizde yeterince baskı oluşturabilir. En yoğun olduğunuz günlerde iç diyalogunuzda sizi şunlar ikna etmek üzere, sizinle birlikte koşturuyor olabilir "X 'i halletmem lazım, sakın Y'yi unutayım deme, yapmalısın, gerçekten de mecbursun, mutlaka yapman gerek..." Belki de iç diyalogunuz sizi çok fazla oturup televizyon seyrettiğiniz ya da kitap okumadığınız için suçlayan cinstendir.

İç diyalogunuz sürekli kıyaslamalar, korkular, endişeler ve karamsarlıklar içeriyor olabilir. En küçük bir şeyden en önemli hayat meselelerine kadar çeşitli şeylere takmış durumda da olabilir. Gerçekten önemsediğiniz bazı şeyleri, önemsemiyormuş gibi yapmak için yarattığınız yapay bir diyalog olabilir. Aldırmıyormuş gibi yaparsanız, sonunda o şeyi elde edemediğiniz durumda da üzülmemiş olursunuz değil mi? Bu yüzden de kendinizi korumanız için iç diyalogunuz sizi aldırmadığınıza ikna eder. Zihninizi her çeşit ıvır zıvırla doldurur ve siz her seferinde doğru olduğundan emin olduğunuz şeyleri yapmaya özen gösterirsiniz.