Ne güzel demiş Mevlana;
“Dost dediğin; radikal olmalı;
Sevilecek biri olmadığın zamanlarda bile seni sevmeli
Sarılacak biri olmadığın zamanlarda bile sana sarılmalı…
Dayanılmaz olduğun zamanlarda bile sana dayanmalı…
Dost dediğin; fanatik olmalı;
Bütün dünya seni üzdüğünde sana moral vermeli,
Güzel haberler aldığında seninle dans etmeli,
Ve ağladığında, seninle ağlamalı…
Ama hepsinden daha çok; Dost matematiksel olmalı;
Sevinci çarpmalı…
Üzüntüyü bölmeli…
Geçmişi çıkarmalı…
Yarını toplamalı…
Kalbinin derinliklerinde ihtiyacı hesaplamalı…
Ve her zaman bütün parçalardan daha büyük olmalı…
İşi bitince seni bir tarafa atmamalı……”