Sessizce Veda Edemeyenler İçin İnternetin Cazibesi

Richard M. Nixon 1962'de California valiliği için girdiği yarışı kaybettiğinde, bir basın toplantısı düzenlemiş ve "Artık karşınızda saldırabileceğiniz bir Nixon bulamayacaksınız" demişti. Bunun üzerinden 50 yıl geçti. Şimdi olsa, belki de bunu bir tweet atarak açıklardı.

Son zamanlarda işsiz kalanlar, işlerinden sessizce ayrılmak istemiyorsa artık son sözlerini sosyal medyada ifade ediyor. Sosyal medya, sessiz kalmamayı tercih edenlere bir tercih sunuyor. İstifa veya işten çıkarma olması fark etmiyor. Eğer kişinin Facebook'ta bir sayfası, bir Twitter hesabı ya da Tumblr üzerinde bir blogu varsa, çıkıp eski patronuna ya da şirketine herkesin görebileceği şekilde veda etme şansına sahip. Ancak bunu yaparken, bir işyerinden ayrılırken işverenle ilgili olumsuz konuşmamayı öneren bilindik kariyer nasihatlerini de kulak arkası etmiş oluyor.

Rhode Island'daki bir otel in orkestrasında 4 yıldır trompet çalan Joey DeFrancesco, 12 arkadaşıyla beraber istifası sundu. DeFrancesco, "Yöneticim benden nefret ediyordu, ben de ona sıkı bir posta koymak istedim" diyor. Önce Facebook'a, ardından Youtube'a bu konuyla ilgili koyduğu video, son derece popüler oldu. CNN'deki haber sunucusuyken kovulan Aaron Brown'ın sözleşmesi ayrılışıyla ilgili konuşmasını yıllar boyunca engelleyecek hükümler içeriyordu. Süre sona erip yasaklar kalkınca Huffington Post aracılığıyla sitemlerini iletti. "Ahmakça programlar yaptığımızda izleyicilerin arkamda olmadıklarını düşünüyordum" ifadesini kullandı. Hemen ardından MediaBistro'da açtı ağzını yumdu gözünü: "Habercilik yapmakla bir slogan arasındaki farkı biliyorum. Mesela, 'Dürüst olmalarını sağlıyoruz' bir slogandır." Bunu söylerken, CNN'de yayınlanmakta olan "Anderson Cooper 360" isimli programın sloganına göndermede bulunuyordu. Silikon Vadisi'nin gediklilerinden bazıları da beklendiği gibi bombalarını dijital ortama bıraktılar. Google'da mühendislik faaliyetlerinden sorumlu eski yönetici James Whitaker da blogunda işindeki son aylarıyla ilgili bir yazı yayınladı: "İşle ilgili ihtirasımı yeniden elde etmeye çalışmak, bir tür çaresizlik kasırgası gibiydi." Max Zacheriades'in kovulduktan sonra TechCrunch'ta yayınlanan blog yazısının başlığı "Öfke, Hayal Kırıklığı ve Hissizlik: Microsoft'ta Geçirdiğim Yıllar"dı. Bu, teknoloji devinden kovulduktan sonra şirketin yönetim tarzı hakkında döşenmiş bir yazıydı. "O yazıyı yayınlamak, bir çeşit kendime güven kazanma yöntemiydi" dedi. Katıksız küstahlık söz konusu olduğunda, hiç kimse finans dünyasının eline su dökemez. Atıldıktan veya istifa ettiklerinden sonra milyonlarca dolar alan eski finans yöneticileri, çalıştıkları ortamdaki problemleri nedense ayrıldıktan sonra görür.

Bir zamanlar Wall Street'teki en güçlü kadın olarak bilinen Sallie Krawcheck'e, işine son veren Bank of America'nın gözünü oymak için 140 karakter fazlasıyla yetmişti: "Büyük banka karmaşası üzerine bir çift söz daha: Batmak için fazla büyük değilmiş, ama ayakta kalmak için fazlasıyla karmaşık öyle mi?" Kamusal vedalar, kendine özgü cevap ve intikam yöntemleri yaratıyor. Greg Smith, Goldman Sachs'tan ayrılışını The New York Times'da eski şirketinin "ahlaki iflası" hakkında kaleme aldığı bir makale ile duyurdu. Aynı gün, The Daily Mash isimli bir İngiliz web sitesi, Star Wars filmindeki Darth Wader'in ağzından kaleme alınmış "İmparatorluğu Niçin Terk Ediyorum" başlıklı bir yazı yayımlayarak Smith'in veda yazısını hicvetti. Joshua Brown, kırgın Wall Street ikonlarına "The Reformed Broker" isimli bloğundan bazı tavsiyelerde bulunuyor: "Ya bu durumla başa çıkın ya da gidin elişi dükkânı açın." Brown, yaklaşık 10 yılını borsada brokerlik yaparak geçirdikten sonra şunu söylüyor: "İş, devasa bir çıkar çatışmasından ibaret. Kişi, müşterileri için iyi olan bir şey yapmak istese dahi, bunu başaramıyor" diyor. Artık finans danışmanlığı yapan ve halkı yatırımcılığın tuzaklarına karşı bilinçlendirmeyi hedefleyen bir blogu olan Brown, "Sosyal medyanın temelinde ben-merkeziyetçi insanlar var. Ancak herkesin işten ayrılırken eski patronuna savaş açmasına gerek yok" diyor.

The New York Times