Bir çiftçiyle oğlu günlük işlerini yaparken sahipsiz bir at çıkagelmiş. Atın üstünde herhangi bir damga göremeyen çiftçi ile oğlu atın sahibini bulmak için atı önlerine katmışlar ve kendi atlarıyla takibe başlamışlar.
At çiftlik çıkışında bir yola sapmış ve bir süre gitmiş. Sonra yandaki gölü görmüş ve su içmek için yoldan çıkmış. Su içmeyi bırakınca çiftçi atı yine yola çıkarmış. Bir süre daha ilerledikten sonra karnı acıkan at yoldan çıkmış ve yemyeşil çimenliğe yönelmiş. Karnını doyuran atı çiftçi tekrar yola çıkarmış. At bu şekilde birkaç kere daha yoldan çıkmış ve çiftçi her seferinde onu yola geri getirmiş.
Çocuklarımız veya birlikte çalıştığımız insanların hedeflerine ulaşmalarını önleyen en büyük engel, sürekli bizim onlara karışmamız ve onların yerine karar vermemizdir. Yapmamız gereken onlara güvenmek, sorumluluk üstlenmelerini sağlamak ve doğru yolu göstermektir.
Çocuklarınızı kolundan tutmayın, yolunda tutun!..