Çölde bir vahanın birinde küçük, ama çok muazzam ve hızlı büyüyen bir palmiye varmış. Günün birinde oradan geçen bir adam, palmiyenin bu kadar güzel büyümesini kıskanmış. Onun vahasında olanlar çok daha güçsüzmüş. Küçük palmiyenin tepesine ağır birtane taş yerleştirmiş ve o artık büyüyemeyecek diye, sevinçten avuçlarını ovarak uzaklaşmış.
Küçük palmiye ağır taştan kurtulmaya çalışmış, ama başaramamış. Çaresizliğine çok üzülmüş. Yükün altında yıkılmamak için, çok sağlar durmak, tek çare gibi gelmiş. Güçlü olması gerekiyormuş ve suya ihtiyacı varmış.
Nihayetinde köklerini su kaynaklara kadar uzatmayı başarmış. Suyun sayesinde gittikçe güçlenmiş ve vahanın en büyük ve en güçlü palmiye haline gelmiş.
Bir müddet sonra o yolcu tekrar vahaya uğradığında, küçük palmiyeye ne kadar zarar verebildim diye, bakmak istemiş. Belki de çoktan kurumuş.....kim bilir ?
Ancak beklediği gibi olmamış.
Geldiğinde vahanın en güçlü palmiyesi olarak ona doğru eğilmiş ve şu sözleri söylemiş:
" Benim tepeme bu kadar ağır bir taş bıraktığın için, sana çok teşekkür ediyorum.
Senin bana verdiğin yük beni çok güçlü kıldı.....! "
Her gün daha fazla içsel güce ulaşacağınız bir sürecin içinde olmanız dileklerimle..,
Sevgiyle kalın !!